نورالسماوات والارض

کارمزد بالای 4 درصد و جریمه دیرکد رباخواری است

حضرت آیت‌الله مکارم شیرازی در دیدار شماری از مسؤولان مؤسسه مالی و اعتباری مهر، نسبت به دریافت کارمزدهای کلان هشدار داد و گفت: کارمزد بیش از چهار درصد رباخواری است، این اسم عوض کردن است وگرنه همان رباخواری است.

کد خبر: 7121

تاریخ درج:

8 /اردیبهشت /1389

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی از مراجع تقلید، شب گذشته، هفتم اردیبهشت ماه در دیدار شماری از مسؤولان شعب مؤسسه مالی و اعتباری مهر گفت: نظام اقتصادی و مساله بانک ها و مراکز مالی در دنیای امروز یک ضرورت است.

وی اظهار داشت: امروز با گسترش اقتصاد و توسعه مبادلات و بالا رفتن حجم داد و ستدها آن نظام سابق امکان پذیر نیست، باید مراکز مالی وجود باشد که در واقع صندوق ذخیره مردم باشند و از این طریق مردم بتوانند فعالیت های اقتصادی خود را ادامه دهند و خود آن مراکز هم بتوانند به وسیله اموال مردم فعالیت‌های اقتصادی مطلوبی داشته باشند.

این مرجع تقلید در ادامه به تفاوت نظام بانکداری اسلامی و غربی پرداخت و افزود: تفاوتی که ما با دنیای غرب داریم عمدتا در یک چیز است؛ زیرا آن ها ادعا می کنند بانکداری هیچ نیازی به فعالیت‌های اقتصادی ندارد و براساس ربا خواری و سود پول مردم اداره می‌شود؛ در حالی که ما می گوییم تمام بانک ها باید تبدیل به یک مرکز فعال اقتصادی شود، نه اینکه پول مردم را به دیگری بدهند و سود بگیرند این مصداق واضح ربا و لا تَأْکُلُوا أَمْوالَکُمْ بَیْنَکُمْ بِالْباطِل‏ خواهد بود.

وی ادامه داد: میان مکتب اسلام و غرب بسیار تفاوت وجود دارد؛ زیرا در مکتب غرب عده ای بی دلیل ثروتمند می شوند و عده ای بی دلیل برخاک سیاه می نشینند؛ اما در مکتب اسلام همه باهم باید رشد اقتصادی داشته و مراکز مالی تبدیل به مراکز فعال سرمایه گذاری و اقتصادی ‌شوند.

حضرت آیت الله مکارم شیرازی افزود: عده‌ای غرب زده می گویند«نمی‌توان بانک‌ها را به شکل اسلامی اداره کرد و باید اسم بانکداری اسلامی بر بانک‌ها گذاشت؛ ولی باید همچون برنامه و سیاست بانکداری غربی عمل کرد و مردم فاکتورهای قلابی بیاورند و بانک راضی شود و به آن ها سود بدهد، تنها صورت کار را عوض کنیم و ماهیت همان راه‌کار غربی باشد؛ زیرا راه چاره ای غیر از اینها نیست»؛ در حالی که ما اینگونه تفکرات را بی اساس می‌دانیم ما یقین داریم اگر طبق عقود اسلامی فعالیت مالی و بانکداری داشته باشیم، پیشرفت اقتصادی بسیار خوبی خواهیم داشت و هرگز فاصله طبقاتی در کشورهای اسلامی پیدا نخواهد شد. ما با مسؤولان بانکی و مالی اعتباری دربارة فاکتورهای قلابی صحبت کرده ایم و آن ها وعده‌ داده اند جلوگیری کنند؛ ولی تاکنون شکایت مردم باقی است.

وی در ادامه تصریح کرد: گاهی دیده می شود بانک‌ها و مؤسسات مالی و اعتباری نام کارمزد بر روی سودهای کلان خود می گذارند و می گویند ما 26 درصد کارمزد می گیریم.

این مدرس خارج فقه حوزه علمیه قم با هشدار جدی نسبت به دریافت کارمزدهای کلان گفت: کارمزد بیش از چهار درصد رباخواری است، این اسم عوض کردن است وگرنه همان رباخواری است؛ و اگر کارمزد که از چهار درصد بیشتر شود باید تحت عقود اسلامی همچون مضاربه و اجاره به قصد تملیک و امثال آن صورت گیرد و این مساله باید با جدیت پیگیری شود اداره پرسنل صندوق ها با چهاردرصد کاملاً ممکن است.

وی تصریح کرد: مسؤولان بانک‌ها و مؤسسات اعتباری به کارمندان خود آموزش‌های لازم را در خصوص بانکداری اسلامی ارائه دهند که فاکتورها صوری را دنبال نکنند نباید بانکداری اسلامی در کشور به این شکل اداره شود؛ و از همه بدتر اینکه برخی مؤسسات مالی اعتبای نام اسلامی و ائمه را هم بر آن می گذارند و این گونه داد و ستدها در آن‌ها وجود دارد که به نام ائمه لطمه می زند.

این مرجع تقلید همچنین خواستار رعایت عدالت در بانک‌ها شد و تاکید کرد: باید حق عدالت و انصاف را در بانک‌ها رعایت کرد، نه اینکه سرمایه های کلان بیندوزند و ساختمانهای سر به فلک کشیده تهیه کنند.

وی در بخش دیگری از سخنان خود به موضوع جریمه دیرکرد بانک‌ها اشاره کرد و اظهار داشت: جریمه های دیرکرد از نظر شرعی صورت صحیحی ندارد، جریمه دیرکرد رباست، کسانی که توانایی پرداخت وام را دارند و نمی پردازند باید تعزیر و جریمه شوند؛ ولی حاکم شرعی می توانند جریمه کند و این جریمه باید به بیت المال تعلق دارد دلیل این که تعزیزات به صندوق دولت برمی‌گردد و گرنه بانک‌ها نمی توانند تعزیر کنند و جریمه دیرکرد از مردم بگیرند.

این مفسر قرآن کریم یادآور شد: البته باید کاری کرد مردم نیز بدهی‌ها خودشان را به موقع بپردازند و تعلل در آن گناه است و اگر مردم بدهی‌های خود را به موقع نپردازند بانک‌ها با مشکل مواجه می‌شوند؛ باید راه کاری یافت که نه جریمه‌ای وجود داشته باشد و نه تاخیری در ادای دین.

مرجع خبر:

کلیه حقوق محفوظ و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

در پایان این اجلاس، سید حسن نصرالله برای ششمین بار به عنوان دبیرکل حزب‌الله تعیین شد. شیخ نعیم قاسم معاون وى؛ سید هاشم صفى‌الدین رییس شوراى اجرایى، شیخ محمد یزبک رییس هیات دینى، سید ابراهیم امین السید رییس شوراى سیاسى، حسین الخلیل معاون سیاسى دبیرکل و محمد رعد نماینده پارلمان براى اولین بار به عنوان رییس فراکسیون طرفدار مقاومت به عنوان اعضاى شوراى تصمیم‌گیرى انتخاب شدند.

هدف تعیین شده حزب، حفظ مقاومت در درجه اول است و در این راستا روى بازسازى تشکیلات داخلى متمرکز شده‌اند. این امر بعد از کشف چند شبکه در بین طرفداران حزب‌الله خود را نشان داد.

اکنون تصمیم داریم خلاصه‌اى از زندگى‌نامه هریک ازاعضاى شوراى تصمیم‌گیرى حزب‌الله را ارائه دهیم:

سید حسن نصرالله؛ رهبر حزب

در حزب‌الله «سید» زیاد هست ولى وقتى کلمه سید به تنهایى به کار مى‌رود، تنها سید حسن نصرالله دبیرکل حزب‌الله منظور است. وى در محله‌هاى فقیرنشین نبعه در 31 آگوست 1960 به دنیا آمد. مبارزه با اشغالگران در تاریخ خود، هم‌زمان با ورود وى به صحنه مقاومت، صفحه جدیدى را باز کرد. وى در خانواده مذهبى بزرگ شده بود و در مغازه سبزى‌فروشى پدرش عبدالکریم به وى کمک مى‌کرد و از همه مهم‌تر باید یادى از مسجدی کنیم که وى را با اسلام آشنا نمود. وى در ایام نوجوانى خود جذب جنبش امل شد که تازه تاسیس شده بود و روح و صفاى خاصى در آن بود.

سپس با پیدایش حزب‌الله، به آن پیوست. همان زمانى که اندیشه‌هاى دینى ایران، الهام‌بخش آن جوانان شده بود و سید حسن نصرالله در زمانى که حزب‌الله در تاریکى‌ها فعالیت مى‌کرد، کم کم پله‌هاى ترقى را در این پیچ و خم مقاومت طى کرد. زمانى که حتى همکیشان وى نیز دیدى منفى نسبت به آن داشتند. وى که تحصیلات دینى خود را در عراق شروع کرده بود، هم‌زمان بین ایران و لبنان نیز به این تحصیلات خود ادامه مى‌داد.

درگیری‌هاى بین حزب‌الله و جنبش امل در سال 1986 او را مجبور کرد که به جنوب لبنان باز گردد. دقیقا یک سال بعد شوراى حزب‌الله او را در راس شوراى اجرایى حزب گذاشت. در آن زمان ارتباط تنگاتنگى با مبارزان داشت که در بلندی‌هاى اقلیم التفاح توسط همه گروه‌هاى لبنانى و غیر لبنانى محاصره شده بودند تا این مبارزان را ریشه‌کن کنند.

بعد از مدتى پیشنهاد داده شد که به جاى شیخ صبحى طفیلى دبیرکلى حزب‌الله را برعهده بگیرد؛ ولى وى به این امر رضایت نداد تا اینکه سید عباس موسوى در سال 1992 به شهادت رسید و وى به دبیرکلى حزب‌الله انتخاب شد.

در دوره وى، مقاومت از حالت مبارزات پراکنده به جبهه‌ای متحد تبدیل شده و توانسته بود معادله وحشت خاصى را بر دشمن تحمیل کند. به دنبال عملیات‌هاى پى در پى، مقاومت توانست بخش اعظم سرزمین‌هاى اشغال شده لبنان را در سال 2000 آزاد کرده و تعداد زیادى از اسیران خود را از زندان‌هاى اسرائیل آزاد کند؛ ولى در این میان هادى فرزند دبیرکل حزب‌الله در سال 1997 در یکى از درگیری‌ها به شهادت مى‌رسد.

سید حسن نصرالله توانست از طریق ایجاد توازن بین مقاومت و شرایط خاص لبنان، حزب‌الله را به پیش ببرد. به مقتضاى لبنانیزه کردن حزب‌الله در سال 1992 بر اساس همین شرایط تصمیم گرفت از طریق شرکت در انتخابات، حزب‌الله را وارد پارلمان لبنان نماید. دوباره به مقتضاى لبنانیزه کردن حزب‌الله در سال 2005 تصمیم گرفت حزب‌الله را وارد کابینه دولت نماید. تنها اعتراضى که در این مدت بر حزب گرفته مى‌شد این بود که همواره سهمیه بسیار اندکى را درخواست مى‌کرد. این زهد در جایگاه دولتى باعث شده بوده که دیگران، حزب‌الله را رقیب خود ندانند و تا پا گرفتن حزب‌الله، در صدد کنار زدن آن و مانع‌تراشى براى آن نباشند. حزب‌الله همواره بیش از سهمیه‌هاى مذکور به این اهمیت مى‌داد که جایگاه مقاومت در صحنه کشور، فداى هیچ چیز دیگرى نشود.

در بحران داخلى بعد از ترور رفیق حریرى، حزب‌الله سیاست بسیار دقیق و حساب‌شده‌اى در تعامل با جناح طرفدار دولت از خود نشان داد. سوریه در آن موقع از لبنان عقب‌نشینى کرده بود؛ اما با آغاز جنگ دوم اسرائیل علیه لبنان، وضعیت خیلى تغییر کرد و حزب‌الله به رهبرى سید حسن نصرالله، پیروز جنگ شده و قدرت اول صحنه داخلى کشور شد.

تنش‌هاى داخلى به صورت کنترل شده‌اى ادامه یافت تا اینکه دولت فؤاد سنیوره، دو آیین‌نامه تصویب کرد که کودتاى علیه مقاومت به حساب آمد و حزب‌الله در صدد دفاع بر آمده و حوادث هفت مى 2008 شروع شد که به دنبال آن حزب‌الله، طرفداران مسلح دولت را از مراکزشان در غرب بیروت و در جبل لبنان طرد کرد.

در سال 2006 حزب‌الله توانست رابطه‌ای بسیار قوى با جناحى از مسیحیان لبنان ایجاد کند که بعدها جریان ملى آزاد را به رهبرى ژنرال میشل عون تاسیس کردند و معاهده‌اى بین این دو امضا شد که به نوعى وحدت بین شیعیان و مسیحیان لبنان ایجاد نمود و زمینه‌ساز مرحله جدیدى در لبنان گشت.

سید حسن نصرالله هر چند که بر عرش سیاست در لبنان نشسته، ولى به هیچ وجه ارتباط خود را با افراد مقاومت قطع نکرده است. ادامه مطلب...

یکی از بهترین تعابیر درباره جدایی دین از سیاست را ازعلامه  محمد رضا حکیمی در صفحات 250 و 251 از کتاب خورشید مغرب دیده ام که بد ندیدم شما هم آن را بخوانید. ایشان بسیار ساده و روان و در عین حال بسیار دقیق نظرشان را درباره جدایی دین از سیاست ابراز کرده اند

« آنان که از فعال بودن دین در اجتماع هراس دارند، همواره این تفکر کفر آمیز را شیوع می دهند که دین از سیاست جداست، چون می دانند که هنگامی که دین از سیاست جدا شد، از قدرت جداشده است و وقتی از قدرت جداشد یعنی هیچ. شما نمی توانی فرزندت را چنانکه می خواهی تربیت کنی. نمی توانی ناموس خود را، برای خود داشته باشی. نمی توانی تاریخ پیغمبرت را در جایی بنویسی. نمی توانی یک خوراک پاک و حلال را دربازار به دست آوری. نمی توانی در برابر توهین به مقدسات دینت نفس بکشی. نمی توانی یک قدم برای از بین بردن ظلم برداری. نمی توانی یک امر به معروف و یک نهی از منکر بکنی. و سرانجام چه، همان هیچ که گفتیم. آن رندان و مأمورانی که می گویند دین از سیاست جداست، این را می خواهند، یعنی: بیدینی و بردگی مسلمان را می خواهند، یعنی: محو شدن اسلام و شوکت اسلام و عزت اسلام و حریت مسلمانان را می خواهند، و آزادی برای فحشاء و منکرات (و بتبع، وابستگی و بردگی سیاسی و نوکرمآبی و سرسپردگی) رامی خواهند! و تو وای مسلمان، این چگونگی را نخواه، سنگر را رها نکن، و از صحنه کنار نرو! به گذشته ها فکر کن، و این عزت و قدرت را از دست نده

حالا بگذارید آقایان هزار تا استدلال و صغری کبری هم بکنند که طبق منابع منقول و طُرق معقول ثابت می شود که دین از سیاست جدا نیست. اصل مطلب دین و سیاست همین بود و بس! به همین ساده گی ...

فهم جهان

 جهان عوض شده است وبه تبع کلید فهم آن هم دچار دگرگونی گردیده است .ما شاهد مراجع،مبارزه جویان وبازیگران جدید در صحنه روابط بین الملل هستیم .ما دیگر شاهد رویارویی دو بلوک وحتی یک تازی ابر قدرتی چون آمریکا نیستیم .این جهان مال ماست .وکمی شبیه دهکده پدر بزرگانمان میباشد.دیگر مشکلات روابط بین الملل موضوعات ذهنی چند دیپلمات ونخبه نیست .امروزه در حالی که مرزهای بین ملتها در روابط بین الملل فرو ریخته است (البته نمیگوییم دیگر مرزی وجود ندارد ولی کم رنگ شده است)لازم است شهروندان به دنبال درک وفهم مسایل جهانی باشند.ما در چه جهانی زندگی میکنیم؟تحولات جهان خارج چه تاثیری بر زندگی ما میگذارند؟مهمترین تهدیدات جهانی چیست؟منازعات جهانی کدامند؟

پاسکال بنیفاس در این کتاب به ما میگوید چگونه میتوانیم از روابط بین الملل سخن گوییم اما دچار ابهام و ساده اندیشی نشویم .پاسکال مدیر انستیتو روابط بین الملل واستراتژی ونیز استاد مطالعات اروپا در دانشگاه پاریس هشت میباشد

ریگی کیست؟

عبدالمالک ریگی احتمالا متولد سال 1358 است. "ریگی " یکی از قبایل بلوچستان است، مانند قبایلی چون براهوئی، مری، ناروئی، شهنوازی، کهرازهی، گمشادزهی، بارکزهی. او یکی از اعضای طایفه ریگی است.
عبدالمالک تحصیلات کلاسیک ندارد و تنها چند سال در یکی از حوزه های علمیه اهل سنت مشغول به تحصیل بوده که البته از آنجا نیز اخراج شده است. ریگی خودش را "خادم جندالله " میخواند. او دارای سابقه شرارت و یک مورد چاقو کشی بخاطر مسائل قبیله ای در داخل شهر زاهدان است و به همین خاطر مدتی هم زندانی شد اما بعد از آزادی خود را زندانی سیاسی معرفی نمود.
بنا به گفته خودش از سن نوزده سالگی اسلحه به دست گرفته و به عملیات تروریستی پرداخته است. گفته می شود ریگی پیش از آغاز فعالیت های تروریستی برای جلب حمایت علمای اهل سنت منطقه -که به مولوی ها مشهور هستند - نزد آن ها رفت اما آن ها برای حرفهایش اهمیتی قائل نشدند.
گزینه بعدی ریگی قاچاقچیان عمده مواد مخدر بودند. آن ها به دلیل اینکه علاقه داشتند جبهه تازه ای در برابر نیروهای انتظامی و امنیتی استان به وجود آید از ریگی استقبال کردند و با در اختیار گذاشتن اسلحه و پول به حمایت از او برخواستند.
به این ترتیب ریگی گروه خود را پایه گذاری کرد. گروهی که پس از نخستین حمله تروریستی نام "جندالله " را بر خود گذاشت. این گروه هدف اصلی خود را "دفاع ازحقوق ملی و مذهبی قوم بلوچ و اهل سنت در استان سیستان و بلوچستان اعلام کرده " اما بسیاری از مردم غیر نظامی منطقه نیز قربانی عملیات تروریستی او و گروهش شده اند.
جندالله پس از مدتی نام "جنبش مقاومت ملی ایران! " را بر خود گذاشت. این تغییر نام نمایانگر تغییر حامیان و خط دهندگان اصلی به گروه ریگی بود. پس از این تغییر نام بود که صدا و عکس ریگی به بسامد برخی شبکه های تلویزیونی سلطنت طلب تبدیل شد . جالب اینکه یکی از مجریان این شبکه ها در مصاحبه های مکرر خود با ریگی او را "دکتر ریگی " نامید!
یکی از مجاری تبلیغاتی ریگی رادیو صدای بلوچ است که از استکهلم سوئد پخش می شود. گروه ریگی علاوه بر آن بارها از شبکه العربیه که مالک اصلی آن حاکمان عربستان سعودی هستند به عنوان بلندگوی تبلیغاتی خود استفاده کرده است. این شبکه در اقدامی بحث بر انگیز تصاویر کشته شدن مرزبانان به گروگان گرفته شده ایرانی را پخش کرد. العربیه پیش از آن اقدام مشابهی را نیز در مورد گروگان های غربی اسیر القاعده انجام داده بود.
گروه "جندالله " در سال 1384 شمسی 9 مرزبان ایرانی رابه گروگان گرفت و در قبال آزادی آنها خواهان آزادی برخی از اعضای گروه خود شد که در دادگاه های انقلاب به عنوان مفسد فی‌الارض به اعدام محکوم شده بودند.
جندالله همچنین در حمله ای که بعدها به کشتار تاسوکی معروف شد 21 تن از مردم غیر نظامی را به قتل رساند.
دربهمن ماه سال 1385 شمسی شهر زاهدان شاهد انفجار بمب هایی بود که هدف آنها اعضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در استان سیستان و بلوچستان بودند. در این بمب گذاریها یازده تن از پاسداران انقلاب اسلامی به شهادت رسیدند.
ریگی همچنین باصدای آمریکا مصاحبه داشته‌است. این مصاحبه از سوی مقامات جمهوری اسلامی ایران به دلیل حمایت علنی از تروریسم و نقض قرارداد الجزیره به شدت مورد انتقاد قرار گرفت.
اردیبهشت 1385 شانزده سرباز و پرسنل نیروی انتظامی جمهوری اسلامی در حمله اعضای جندالله به یک پاسگاه درسراوان به گروگان گرفته شدند. این گروه خواستار آزادی برادر عبدالمالک ریگی شد و دو تن از گروگانها را به شهادت رساند.

زیستگاه و محل فعالیت گروه جندالله
در حال حاضر گروه ریگی و جندالله در مناطق بدون کنترل افغانستان، پاکستان و بلوچستان ایران رفت و آمد می کنند. وی می گوید: "من انکار نمی کنم. بسیاری از افراد ما در خاک پاکستان هستند. خانواده ها و کسانی که مجبور به فرار شده اند. با زن و بچه ها. ولی افرادی که کار عملیاتی می کنند در خاک ایران هستند. " ریگی گفته است که حتی یک بار هم در نزدیکی تهران اشتباها بازداشت شده، اما چون شناسایی نشده، رهایش کرده اند. بنا به گفته یکی از گروگانهایی که اسیر جندالله بود، نیروهای جندالله افرادی متعصب هستند و شعائر دینی را بسیار دقیق بجا می آورند. گفته می شود ریگی هرگز یک شب بیشتر در مکانی اقامت نمی کند و حتی با دستکش با دیگران دست می دهد.
"جندالله " همواره مدعی شده که اقداماتش با دستور رهبران بنیادگرای مذهبی صورت می گیرد. نوع فعالیت این گروه نشان از امکانات پشتیبانی گسترده ای می دهد که تاکنون در میان خوانین بلوچ دیده نشده است. آنان از شبکه اینترنت و همچنین از رسانه های گروهی تلویزیونی و رادیویی عمدتأ وابسته به سلطنت طلبان، در انعکاس خبر عملیات و طرح دیدگاهایش استفاده می کند. در بسیاری از عملیات مسلحانه این گروه، شیوه های کار طرفداران القاعده و الزرقاوی در عراق، به شکل گسترده ای تقلید می شود.

ویژگی های ریگی
اول ریگی و گروهش هرگز از اینکه قاچاق یکی از مشاغل آنهاست انکار نکرده اند. "انکار نمی کنم در بین قوم ما قاچاقچی هم هست، اما باید ببینند چرا این مردم قاچاق می کنند. " وی در مورد طبیعی بودن قاچاق در منطقه می گوید: "الان وضعیت اقتصادی بسته است، مردم نمی توانند کار وبار کنند. 50 هزار 60 هزار نفر از مردم بلوچستان طریق ارتزاق شان فقط مرزهای پاکستان و افغانستان بوده که آنها را مسدود کرده اند. "

دوم ریگی میل دارد به عنوان رهبر دانای گروهش شناخته شود، اما گروه وی که توسط افرادی مزدور اداره می شوند، در عملیات نظامی به توحش دست می زنند. به همین دلیل جندالله معمولا عملیاتی را با افتخار اعلام می کند و سپس شرکت خود را در آن نفی می کند. مثلا در ترور جاده کرمان ـ بم اول اعلام شد که این عملیات تروریستی کار این گروه بوده است و بعد از چند روز این گروه آن عملیات را محکوم کرد. 

سوم  شیوه عمل گروه ریگی براساس گروگانگیری و معامله است، اما آنها در بسیاری موارد گروگانها را اصلا نمی شناسند. ریگی می گوید: "بعضی گروگان ها را شناسایی کرده بودیم. البته هدف فرماندار و استاندار بودند که فرار کردند. " وی در مورد شیوه گروگانگیری می گوید: "اگر حل نشد دست به اقدام دیگری می زنیم و افراد بزرگ تری را می گیریم. از آدم های اصلی شان می گیریم. آن وقت معامله می کنند. " آنها معمولا برای گرفتن گروگان تور می گذارند، تعداد زیادی را در مسیر حرکت جمعی (اتوبوس و مینی بوس) دستگیر می کنند و بعد گروگانها را تا زمان تعیین تکلیف به کوههای پاکستان یا بلوچستان می برند. 

چهارم  گروه ریگی قصد دارد با جنگ نظامی در منطقه ای پر از بحران فضای بازی برای خودش ایجاد کند تا هم از طریق فروش گروگان، هم قاچاق در منطقه، هم باج گیری از قاچاقچیان و هم از طریق کمک های مالی دولتهای خارجی قدرت و ثروت کسب کنند و در نهایت خود را به منطقه تحمیل کنند. برخی ناظران معتقدند در گذشته معمولا این سیستم باج دادن جواب می داد، اما با ورود خارجی ها به معادله دیگر جواب نخواهد داد. 

پنجم  بر اساس آنچه تا کنون به دست آمده است، محل آموزش نیروهای تروریست "جندالله " در پاکستان است. آموزش ها به زبان فارسی و انگلیسی صورت می گیرد و اکثر افراد مانند نیروهای الزرقاوی و بسیاری از جریانهای وابسته به القاعده برای عملیات پول می گیرند و باید مدارک انجام عملیات، مانند فیلم و عکس را تحویل بدهند تا پول شان را دریافت کنند، تقریبا این شیوه در کل سیستم جرم و جنایت منطقه وجود دارد. عملیات این گروه جز در حالت گروگانگیری کور، به صورت عملیات انفجاری انجام می گیرد، این گروه در شب 23 آذر 85 عملیاتی علیه استاندار طراحی کرد که ماشین بمب گذاری شده به دلیل نقص فنی قبل از وقت معین و رسیدن استاندار منفجر شد و تعدادی از افرادی که مقابل در استانداری تجمع کرده بودند کشته شدند.

عملیات مهم جندالله
عملیات مهم گروه شامل این موارد بوده است: وقایع 24 اسفند 1384 در جاده زابل به زاهدان در منطقه تاسوکی. واقعه 23 اردیبهشت 1385 درمحور بم به کرمان در منطقه ی دارزین که با بستن راه خودروهای عبوری 34 نفر را کشته و تعدادی را زخمی کرده یا به اسارت بردند. در روز 13بهمن 85 مقارن ساعت 19 و 45 دقیقه چند فرد مسلح چهار مأمور گشت نیروی انتظامی را که در خیابان بزرگمهر مشغول گشت زنی بودند به رگبار بستند و به شهادت رساندند. در این حمله دو افسر انتظامی به نام سرهنگ خواجه و سرهنگ شیبک و یک سرباز وظیفه شهید شدند. و انفجار اتوبوس حامل پاسداران در بامداد 25 بهمن ماه 85 در زاهدان که باعث شهادت 11 و زخمی شدن 18 پاسدار نیروی زمینی سپاه شد. و جدیدترین این عملیات تروریستی انفجار بمب صوتی در جلو ی مدرسه دختران معرفت در زاهدان در شامگاه جمعه 27بهمن ماه است. پس از شروع سال جاری کیهان خبر کشته شدن عبدالمالک ریگی را اعلام کرد، اما بلافاصله عبدالمالک با تلویزیون العربیه مصاحبه کرد و خبر کشته شدنش را تکذیب کرد.

مصاحبه عبدالکریم سروش با روزنامه لوموند

Abdol Karim Sorouch : l"Iran, en quête de justice

 رهبر فکری اصلاح طلبان سکولار در تازه ترین افاضات خود به شدت به امام خمینی (ره) اهانت کرد
سروش در بخشی از مصاحبه مفصلش با لوموند چنین می گوید: آنچه پس از انقلاب ظهور کرد یک استبداد دینی بود. آیت الله خمینی (امام) هرگز علاقه ای به ایده دموکراسی نداشت. او بود که با ذکر آن در تعریف جمهوری اسلامی مخالفت کرد. چرا که در چشم او اسلام به تنهایی دربردارنده همه چیز بود 
سروش که پیش از این منکر نزول قرآن از سوی خداوند شده بود، در حالی از دموکراسی می گوید که خود و جریان مورد حمایتش پس از انتخابات هنوز به رای مردم تمکین نکرده اند
لازم به ذکر است مجموع آرای جریان مورد حمایت سروش در انتخابات گذشته کمتر از میزان آرای باطله بود در حالی که مهدی کروبی در انتخابات سال 84 که بدون حمایت عناصری نظیر سروش به میدان آمده بود بیش از 5 میلیون رای کسب نموده بود

با کلیک بر روی سایت اینترنی ذیل مصاحبه کامل سروش با روزنامه لوموند را به زبان فرانسه بخوانید
http://www.lemonde.fr/opinions/article/2010/03/01/abdol-karim-sorouch-l-iran-en-quete-de-justice_1312831_3232.html