توصیهای از علامه طباطبایی(ره)
توصیهای از علامه طباطبایی(ره)<\/h1>
آیت الله جوادى آملى مىگوید یک وقت عازم زیارت بیت الله الحرام بودم، مىخواستم به مکه مشرف شوم. مصادف با زمستان بود، آن روز هم هوا سرد بود و برف مىبارید. براى عرض سلام و تودیع و خداحافظى محضر علامه طباطبایى رفتم. در زدم تشریف آوردند دم در. عرض کردم: عازم بیت الله هستم، خداحافظى مىکنم. بعد عرض کردم: نصیحتى بفرمایید که به کار من بیاید و در این سفر توشه راه من باشد.
این آیه مبارکه را به عنوان نصیحت و به عنوان زاد راه قرائت کردند. فرمودند: خداى سبحان مىفرماید: «فاذکرونى اذکرکم»؛ «به یاد من باشید تا به یاد شما باشم.» فرمود: به یاد خدا باش تا خدا به یادت باشد. اگر خدا به یاد انسان بود، انسان از جهل نجات پیدا مىکند. اگر در کارى مانده است، اگر خداى قدیر به یاد انسان بود، هرگز انسان عاجز نمىشود و نمىماند. و اگر در مشکل اخلاقى گیر کرد، خدایى که داراى اسماى حسنى است و متصف به صفات عالیه، به یاد انسان خواهد بود. گره اخلاقى را هم مىگشاید و انسان را از آن مشکل رهایى مىبخشد. این بود که فرمودند: این آیه را به یاد داشته باشید که خدا فرمود: «فاذکرونى اذکرکم.»
برگرفته از داستانها و حکایتهای حج، رحیم کارگر