نورالسماوات والارض

بیوگرافی رهبران حزبالله


 هفتمین اجلاس سالانه حزب‌الله، با چند بار تغییر برگزار شد  مهم‌ترین تغییرى که آن اجلاس داشت از دست دادن شهید عماد مغنیه (حاج رضوان) که قلب تپنده مقاومت به حساب مى‌آمد، بود. جایگزین وى اعلام نگردید و حتى گفته می شدکه مسئولیت‌هاى وى به لحاظ امنیتى به چند نفر واگذار شده است.

در پایان این اجلاس، سید حسن نصرالله برای ششمین بار به عنوان دبیرکل حزب‌الله تعیین شد. شیخ نعیم قاسم معاون وى؛ سید هاشم صفى‌الدین رییس شوراى اجرایى، شیخ محمد یزبک رییس هیات دینى، سید ابراهیم امین السید رییس شوراى سیاسى، حسین الخلیل معاون سیاسى دبیرکل و محمد رعد نماینده پارلمان براى اولین بار به عنوان رییس فراکسیون طرفدار مقاومت به عنوان اعضاى شوراى تصمیم‌گیرى انتخاب شدند.


هدف تعیین شده حزب، حفظ مقاومت در درجه اول است و در این راستا روى بازسازى تشکیلات داخلى متمرکز شده‌اند. این امر بعد از کشف چند شبکه در بین طرفداران حزب‌الله خود را نشان داد.


اکنون تصمیم داریم خلاصه‌اى از زندگى‌نامه هریک ازاعضاى شوراى تصمیم‌گیرى حزب‌الله را ارائه دهیم:


سید حسن نصرالله؛ رهبر حزب


در حزب‌الله «سید» زیاد هست ولى وقتى کلمه سید به تنهایى به کار مى‌رود، تنها سید حسن نصرالله دبیرکل حزب‌الله منظور است. وى در محله‌هاى فقیرنشین نبعه در 31 آگوست 1960 به دنیا آمد. مبارزه با اشغالگران در تاریخ خود، هم‌زمان با ورود وى به صحنه مقاومت، صفحه جدیدى را باز کرد. وى در خانواده مذهبى بزرگ شده بود و در مغازه سبزى‌فروشى پدرش عبدالکریم به وى کمک مى‌کرد و از همه مهم‌تر باید یادى از مسجدی کنیم که وى را با اسلام آشنا نمود. وى در ایام نوجوانى خود جذب جنبش امل شد که تازه تاسیس شده بود و روح و صفاى خاصى در آن بود.


سپس با پیدایش حزب‌الله، به آن پیوست. همان زمانى که اندیشه‌هاى دینى ایران، الهام‌بخش آن جوانان شده بود و سید حسن نصرالله در زمانى که حزب‌الله در تاریکى‌ها فعالیت مى‌کرد، کم کم پله‌هاى ترقى را در این پیچ و خم مقاومت طى کرد. زمانى که حتى همکیشان وى نیز دیدى منفى نسبت به آن داشتند. وى که تحصیلات دینى خود را در عراق شروع کرده بود، هم‌زمان بین ایران و لبنان نیز به این تحصیلات خود ادامه مى‌داد.


درگیری‌هاى بین حزب‌الله و جنبش امل در سال 1986 او را مجبور کرد که به جنوب لبنان باز گردد. دقیقا یک سال بعد شوراى حزب‌الله او را در راس شوراى اجرایى حزب گذاشت. در آن زمان ارتباط تنگاتنگى با مبارزان داشت که در بلندی‌هاى اقلیم التفاح توسط همه گروه‌هاى لبنانى و غیر لبنانى محاصره شده بودند تا این مبارزان را ریشه‌کن کنند.


بعد از مدتى پیشنهاد داده شد که به جاى شیخ صبحى طفیلى دبیرکلى حزب‌الله را برعهده بگیرد؛ ولى وى به این امر رضایت نداد تا اینکه سید عباس موسوى در سال 1992 به شهادت رسید و وى به دبیرکلى حزب‌الله انتخاب شد.


در دوره وى، مقاومت از حالت مبارزات پراکنده به جبهه‌ای متحد تبدیل شده و توانسته بود معادله وحشت خاصى را بر دشمن تحمیل کند. به دنبال عملیات‌هاى پى در پى، مقاومت توانست بخش اعظم سرزمین‌هاى اشغال شده لبنان را در سال 2000 آزاد کرده و تعداد زیادى از اسیران خود را از زندان‌هاى اسرائیل آزاد کند؛ ولى در این میان هادى فرزند دبیرکل حزب‌الله در سال 1997 در یکى از درگیری‌ها به شهادت مى‌رسد.


سید حسن نصرالله توانست از طریق ایجاد توازن بین مقاومت و شرایط خاص لبنان، حزب‌الله را به پیش ببرد. به مقتضاى لبنانیزه کردن حزب‌الله در سال 1992 بر اساس همین شرایط تصمیم گرفت از طریق شرکت در انتخابات، حزب‌الله را وارد پارلمان لبنان نماید. دوباره به مقتضاى لبنانیزه کردن حزب‌الله در سال 2005 تصمیم گرفت حزب‌الله را وارد کابینه دولت نماید. تنها اعتراضى که در این مدت بر حزب گرفته مى‌شد این بود که همواره سهمیه بسیار اندکى را درخواست مى‌کرد. این زهد در جایگاه دولتى باعث شده بوده که دیگران، حزب‌الله را رقیب خود ندانند و تا پا گرفتن حزب‌الله، در صدد کنار زدن آن و مانع‌تراشى براى آن نباشند. حزب‌الله همواره بیش از سهمیه‌هاى مذکور به این اهمیت مى‌داد که جایگاه مقاومت در صحنه کشور، فداى هیچ چیز دیگرى نشود.


در بحران داخلى بعد از ترور رفیق حریرى، حزب‌الله سیاست بسیار دقیق و حساب‌شده‌اى در تعامل با جناح طرفدار دولت از خود نشان داد. سوریه در آن موقع از لبنان عقب‌نشینى کرده بود؛ اما با آغاز جنگ دوم اسرائیل علیه لبنان، وضعیت خیلى تغییر کرد و حزب‌الله به رهبرى سید حسن نصرالله، پیروز جنگ شده و قدرت اول صحنه داخلى کشور شد.


تنش‌هاى داخلى به صورت کنترل شده‌اى ادامه یافت تا اینکه دولت فؤاد سنیوره، دو آیین‌نامه تصویب کرد که کودتاى علیه مقاومت به حساب آمد و حزب‌الله در صدد دفاع بر آمده و حوادث هفت مى 2008 شروع شد که به دنبال آن حزب‌الله، طرفداران مسلح دولت را از مراکزشان در غرب بیروت و در جبل لبنان طرد کرد.


در سال 2006 حزب‌الله توانست رابطه‌ای بسیار قوى با جناحى از مسیحیان لبنان ایجاد کند که بعدها جریان ملى آزاد را به رهبرى ژنرال میشل عون تاسیس کردند و معاهده‌اى بین این دو امضا شد که به نوعى وحدت بین شیعیان و مسیحیان لبنان ایجاد نمود و زمینه‌ساز مرحله جدیدى در لبنان گشت.


سید حسن نصرالله هر چند که بر عرش سیاست در لبنان نشسته، ولى به هیچ وجه ارتباط خود را با افراد مقاومت قطع نکرده است. ادامه مطلب...